Συντηρητής καυστήρων pellet: είδος προς εξαφάνιση

Σας τα είχα ποστάρει ρε παιδιά....
Το σημείο δρόσο των καυσαερίων είναι κάπου στους 50-70 βαθμούς ανάλογα με την υγρασία και όχι στους 150. Για αυτό βάζουμε τις τρίοδες θερμοστατικές των 55-65 βαθμών.
Αν τα καυσαέρια προλάβουν και βγουν στην ατμόσφαιρα από την καμινάδα σε θερμοκρασία πάνω των 60-70 βαθμών δεν υφίσταται υγροποίηση.

Και ξαναποστάρω το ποστ μιας και το βρήκα αλλά ο φίλος μου ο Leonas δεν το διάβασε και θα τον μαλώσω...
Εγώ τα γράφω πιο πολύ για σας τους συνάδερφος υδραυλικούς.


Φίλε μου δεν θα έλεγα ότι είμαι ιδιαίτερα γνώστης αλλά ίσως μπορώ να σε βοηθήσω μεταφέροντας κάποια από αυτά που έχω διαβάσει και γνωρίζω.
Αυτά που θα σας γράψω παρακάτω είναι το ρεζουμέ πολλών χρόνων αναζήτησης για να κατανοήσω το φαινόμενο της συμπύκνωσης.
Θα τα πω με απλά λόγια για να το κατανοήσουν και όσοι δεν έχουν ξανασχοληθεί με το θέμα.

Για να γίνει σωστή καύση, είτε έχουμε πετρέλαιο, είτε φυσικό αέριο, είτε ξύλο, χρειάζεται μία ποσότητα οξυγόνου.
Το ποσοστό οξυγόνου στον αέρα είναι σχετικά μικρό για αυτό αναγκαζόμαστε να τραβάμε πολλά κυβικά αέρα για να πάρουμε το οξυγόνο που χρειαζόμαστε.
Ελα όμως που ο αέρας έχει μέσα του και ένα ποσοστό υγρασίας και το ζητούμενο είναι διαφύγει στο περιβάλλον από την καμινάδα σε αέρια μορφή.
Η υγρασία όμως σε αέρια μορφή έχει ακόμα μία ιδιότητα...
Όταν η θερμοκρασία των καυσαερίων πέσει κάτω απο μια συγκεκριμένη θερμοκρασία η υγρασία αλλάζει μορφή και από αέρας γίνεται νερό δυστυχώς και πίσσα.
Αυτό είναι το γνωστό σημείο δρόσου που συχνά πυκνά ακούμε και διαβάζουμε.
Το σημείο δρόσου των καυσαερίων στην βιομάζα είναι περίπου στους 50 βαθμούς Κελσίου.
Όσο όμως ανεβαίνει το ποσοστό υγρασίας των καυσαερίων λόγο και της υγρασίας των ξύλων τόσο ανεβαίνει και η θερμοκρασία συμπύκνωσης (σημείο δρόσου).
Αρα όπως καταλαβαίνεις το μόνο όπλο μας είναι να κρατήσουμε την θερμοκρασία των καυσαερίων σε μια θερμοκρασία πάνω απο τους 50 βαθμούς και αν έχουμε υγρά ξύλα ακόμα περισσότερο.
Να λοιπόν γιατί οι κατασκευαστές ξύλου προτείνουν τρίοδες θερμοστατικές βάνες στους λέβητες για να κρατάμε τις επιστροφές των νερών σε μια θερμοκρασία άνω των 50βαθμών.
Και να γιατί βγήκαν και αυτές οι πανάκριβες ανοξείδωτες μονωμένες καμινάδες. Για να προλάβουν τα καυσαέρια να βγουν από το καπέλο της καμινάδας σε θερμοκρασία πάνω από το σημείο δρόσου και να μην συμπυκνωθούν.

Και αφού doom σου αρέσουν αυτά πάρε ένα θερμόμετρο με αισθητήρια ανέβα στο καπέλο της καμινάδας και ρίξε ένα αισθητήριο καμιά 50 αρια πόντους μέσα αλλά κοντά στα τοιχώματα της καμινάδας και οχι στο κέντρο και μέτρα την θερμοκρασία τους....
Εγώ το έχω κάνει πολλές φορές.

Από το διάγραμμα που πόσταρες, που ξέρω εγώ τι ποσοστό υγρασίας έχουν τα καυσαέριά μου για να βρω τη σωστή θερμοκρασία;

Αααα...
Δεν θα στο δώσω μασημένη τροφή αλλά θα σε παιδέψω....
Βρες μας πόσο αέρα θέλει για να καεί ένα κιλό πέλλετ.
Αφου βρεις τον αέρα βρες πόσο νερό περιέχει από τον ψυχρομετρικό χάρτη σε μία προσεγγιστική θερμοκρασία και υγρασία.
Πρόσθεσε το με το νερό που περιέχει το πέλλετ και βρήκες αυτό που ζητάς.
Αμα το βρείς θα σου δώσω δύο καρμα.

aithio έγραψε: Αααα...
Δεν θα στο δώσω μασημένη τροφή αλλά θα σε παιδέψω....
Βρες μας πόσο αέρα θέλει για να καεί ένα κιλό πέλλετ.
Αφου βρεις τον αέρα βρες πόσο νερό περιέχει από τον ψυχρομετρικό χάρτη σε μία προσεγγιστική θερμοκρασία και υγρασία.
Πρόσθεσε το με το νερό που περιέχει το πέλλετ και βρήκες αυτό που ζητάς.
Αμα το βρείς θα σου δώσω δύο καρμα.

Κατάλαβα. Δε θα είναι ποτέ στάνταρ. Θα παίζει με την υγρασία του αέρα. Οπότε θα παίζει και η θερμοκρασία υγροποίησης. Λογικό.

Το θέμα είναι ποια θερμοκρασία και υγρασία να διαλέξω ώστε να δω αν επαρκεί η δικιά μου καμινάδα...

Επειδή μια εικόνα = χίλιες λέξεις και επειδή πάντα μ'άρεσαν τα διαγράμματα που σε κάνουν να καταλάβεις:



Υπό ιδανικές συνθήκες, το σημείο όπου επιτυγχάνεται η τέλεια καύση είναι το σημείο όπου τέμνεται η γραφική παράσταση του μονοξειδίου του άνθρακα (CO) με αυτή του οξυγόνου (O2) (λ=1).

Υπό πραγματικές συνθήκες όμως, για να σιγουρέψουμε την τέλεια καύση, εμείς προσπαθούμε να πετύχουμε ένα λ λίγο μεγαλύτερο (περίσσεια αέρα), 2 με 3 για καυστήρες πέλλετ. Ρυθμίζοντας την αναλογία αέρα/καυσίμου, ψάχνουμε να δούμε στο μηχανάκι την υψηλότερη δυνατή τιμή CO2 σε συνδυασμό με τις χαμηλότερες δυνατές τιμές για CO και O2. Τότε θα έχουμε πετύχει τη χρυσή τομή και θα έχουμε όσο πιο τέλεια καύση γίνεται χωρίς να χάνουμε ωφέλιμη θερμότητα από την καμινάδα.

Κι άλλο ένα: