Primus 45

Νομίζω πως η περιγραφή σου είναι σωστή. Το δοχείο αδράνειας είναι άκρως απαραίτητο για καύση ξύλων, στα πέλλετ θα προσφέρει λιγότερο σε επίπεδο κατανάλωσης και περισσότερο σε γενικά καλύτερη λειτουργία και μακροζωία του λέβητα. Επίσης το δοχείο αδράνειας είναι νομίζω ιδανικό για κατοικίες που ζητούν σταθερά θέρμανση, είτε λόγω απωλειών είτε λόγω ανάγκης σταθερής θερμορασίας λόγω πχ μικρών παιδιών.

Θεωρώ πως για το δικό μας λέβητα, είτε τον 34 είτε τον 45, χρειάζονται τουλάχιστον 1000 λίτρα νερού, εφόσον μιλάμε για καύση ξύλου. Διαφορετικά, θα χρειάζεται να ασχολείσαι αρκετά με το να ανάβεις συχνά φωτιά. Με 1000+ λίτρα ανάβεις μία μέρα και ξανατροφοδοτείς κανα δυο φορές ξύλα χωρίς να φοβάσαι υπερθέρμανση. Έτσι αποθηκεύεις και αρκετή ενέργεια για επόμενες μέρες. Φυσικά, οι απώλειες ακυρώνουν το δοχείο σου για αυτό και πρέπει να ελαχιστοποιηθούν. Που πρωτίστως σημαίνει μόνωση στο δοχείο. Δεν έχω δει μόνωση με πάχος μεγαλύτερο από 10 πόντους, οπότε θεωρώ πως πρέπει να πάει κάποιος απαραίτητα σε αυτή τη μόνωση. Όσον αφορά στο είδος της μόνωσης δεν ξέρω αν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές. Επίσης βοηθάει το δοχείο να είναι σε προστατευμένο χώρο, ιδανικά στο εσωτερικό του σπιτιού και όχι έξω.

Πάντως το να χάνει τόση θερμότητα μέσα σε δύο μέρες δεν είναι καλή επίδοση. Τι μόνωση έχει το δικό σου; Εγώ πάντως είχα αντίστοιχο θέμα με το μπόϊλέρ μου. Έχανε όλη τη θερμότητα σε 24 ώρες, ίσως και λιγότερο. Έπιανες το μπόϊλερ με το χέρι και εξωτερικά το μέταλλο ήταν χλιαρό ενώ θα έπρεπε να είναι παγωμένο. Το τύλιξα γύρω γύρω όσο μπορούσα με πετροβάμβακα και ο χρόνος που διατηρεί τη θερμότητα διπλασιάστηκε, οπότε δες αν μπορείς να προσθέσεις μόνωση περιφερειακά του δοχείου.

Αν θες πες μας και τεχνικές λεπτομέρειες της εγκατάστασής σου και ανέβασε και καμια φώτο.

Μόλις καταφέρω, θα ανεβάσω το διάγραμμα υδραυλικών συνδέσεων όπως μου το συμπλήρωσε ο υδραυλικός μου. Το λεβητοστάσιο είναι στριμωγμένο σε μικρή αποθήκη. Για να βγάλω φωτογραφίες δεν θα είναι αρκετά κατατοπιστικές όσο το διάγραμμα. Το δοχείο έχει 10 πόντους μόνωση αφρολέξ. Οι σωληνώσεις και η 6m καμινάδα φ180 είναι μονωμένες. Η αποθήκη είναι αμόνωτη με 2 μεταλλικές πόρτες και μεγάλη ανανέωση αέρα.
Με καύση ξύλων ανεβάζω αρκετά τις θερμοκρασίες νερού και καυσαερίων αλλά καίγονται γρήγορα. Γεμίζω ως απάνω με λεπτά ξύλα, ανάβω και σε 3 ώρες δε μένει τίποτα. Τα κουτσούρια κρατούν μέχρι 5 ώρες αλλά με τον ανεμιστήρα στο 32%. Αυτό βέβαια σημαίνει ατελής καύση, πυκνός καπνός στο περιβάλλον και πολύ πίσσα στο χώρο καύσης και στα τούμπα. Αν δεν καθαριστούν τότε στο επόμενο άναμμα η θερμότητα των καυσαερίων δύσκολα απάγεται από το νερό του λέβητα και η θερμοκρασία καυσαερίων υπερβαίνει τους 220 βαθμούς πολύ γρήγορα.

Η ατελής καύση είναι μεγάλο πρόβλημα και όσον αφορά στις επικαθίσεις που μειώνουν την απόδοση και διαβρώνουν τον λέβητα αλλά και όσον αφορά σε μελλοντικά προβλήματα με τις καμινάδες, πιθανότητα πυρκαγιάς κτλ. Το ξύλο απαιτεί υψηλές θερμοκρασίες και πολύ αέρα για σωστή καύση, επομένως είναι προτιμότερο να έχεις περισσότερο αέρα και λιγότερο ξύλο. Θέλει λίγη υπομονή μιας και σημαίνει περισσότερα φορτώματα αλλά αφού ο λέβητας δεν είναι πυρόλυσης με αυτοματισμούς κτλ δεν έχουμε επιλογή.

Ένας καλός τρόπος καύσης ξύλων, που το χρησιμοποιούν σε τζάκια, είναι το λεγόμενο top down fire ή upside down fire. Το δουλεύουν σε τζάκια με φυσική ροή αέρα, δε ξέρω αν θα δούλευε με εξαναγκασμένη ροή. Η λογική είναι πως η φωτιά ξεκινά από το πάνω μέρος της στοίβας των ξύλων και κινείται σε διάστημα ωρών σιγά σιγά προς τα κάτω. Η φλόγα είναι έντονη στο πάνω μέρος, ενώ τα ξύλα από κάτω πυρολύονται λόγω της θερμότητας και οι καπνοί τους εισέρχονται στη φλόγα όπου και καίγονται πλήρως. Έχει επίσης το καλό, όσον αφορά στα τζάκια, πως μπορείς να το φορτώσεις μία φορά με πολλά ξύλα και να το αφήσεις να καίει χωρίς να ασχολείσαι μαζί του. Βασική προϋπόθεση είναι η σωστή τοποθέτηση ξύλων διότι αλλιώς μπορεί να αρπάξουν όλα μαζί και να γίνει το έλα να δεις. Ξεκινάς τη στοίβα από κάτω με μία σειρά από τα μεγαλύτερα ξύλα, μετά δεύτερη σειρά μικρότερη εγκάρσια σε σχέση με την πρώτη σειρά, μετά πάλι τρίτη σειρά μικρότερα ξύλα και πάλι εγκάρσια σε σχέση με τη δεύτερη σειρά. Στο πάνω μέρος μπαίνουν προσανάμματα και έτσι ξεκινά η φωτιά. Το έχω δοκιμάσει σε τζάκι με καλά αποτελέσματα αν και με δυσκόλεψε λόγω του ακανόνιστου σχήματος των ξύλων μου. Δείτε παραδείγματα εδώ:







Με τους όρους που έδωσα παραπάνω μπορείτε να το ψάξετε αν έχετε όρεξη.

Πάντως με μόνωση 10 πόντους, με απογοητεύει το πόσο γρήγορα χάνεις θερμότητα, ακυρώνεται εν μέρει το δοχείο αδράνειας έτσι.

εμπρόσθια όψη primus45. Η καμινάδα έξω από το λεβητοστάσιο είναι διπλού τοιχώματος με μόνωση 5cm και συνεχίζει κατακόρυφα με δυο αμβλίες γωνίες.


οπίσθια όψη. φαίνονται οι συνδέσεις με το δοχείο αδρανείας και του κλάδου ανακυκλοφορίας


Η αποθήκη είναι μικρή . Με την καθαριότητα δεν τα πάω καλά.

Καλησπέρα από Κοζάνη. Εδώ και τρεις μέρες έκανα μια αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του primus 45 που έχω και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Δουλεύω τον λέβητα με ξύλα και πέλετ ταυτόχρονα. Έχω βγάλει το (στρόγγυλο) τελάρο και στη θέση του τοποθέτησα ένα μικρό σιδερένιο τρίποδα και τη σχάρα των ξύλων από πάνω. Το τελάρο το έβγαλα γιατί με τις στάχτες από τα ξύλα που πέφτουν επάνω θα στούμπωνε η έξοδος του κοχλία και θα έκαιγε την ασφάλεια των 7 Α. Τώρα, όπως βγαίνουν τα πέλετ και καίγονται, η στάχτη τους, μαζί με τις στάχτες των ξύλων από πάνω, σιγά σιγά φεύγουν από τα πλάγια. Από φόβο μην προκαλέσω ζημιά στην πλακέτα εξαιτίας τυχόν ζορίσματος του κοχλία, έβαλα εξωτερική τροφοδοσία ρεύματος 220 Volt στον κοχλία, που ενεργοποιείται μέσω ρελέ από το καλώδιο που έστελνε η πλακέτα στον κοχλία. Έβαλα και έναν ασφαλειοδιακόπτη 6 Α, ώστε, αν ζοριστεί ο κοχλίας, να πέσει απλά ο ασφαλειοδιακόπτης και να μη σβήσει η πλακέτα, ούτε να σταματήσει να δουλεύει ο λέβητας, αλλά να συνεχίσει να δουλεύει (τον φυσητήρα) με πεσμένο τον ασφαλειοδιακόπτη (καίγοντας τα ξύλα και απλώς μη τροφοτώντας πέλετ) μέχρι να γυρίσω στο σπίτι και να το καταλάβω. Έτσι δουλεύω το λέβητα με ξύλα, χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα για πέλετ. Μείωσα αρκετά την τροφοδοσία πέλετ (περισσότερο από το μισό) και αύξησα τον αέρα. Έκανα και μία ακόμη πατέντα. Έβαλα ένα αισθητήριο θερμοκρασίας (επιπλέον) στο σωλήνα καυσαερίων, με θερμοστάτη τον οποίο ρύθμισα περίπου στους 180 βαθμούς C. Τις επαφές από τον θερμοστάτη τις έβαλα να κόβουν την τροφοδοσία ρεύματος από τον κοχλία, όταν η θερμοκρασία καυσαερίων ξεπερνά τους 180 βαθμούς. Με τον τρόπο αυτό, όταν τροφοδοτώ ξύλα ο κοχλίας ταϊζει κι αυτός πέλετ στην αρχή, μετά όμως σταματά το τάισμα και μένω με τα ξύλα. Αν αργήσω να βάλω ξύλα, συντηρεί τη θερμοκρασία το πέλετ. Όλα τα υλικά (τρίποδας, καλώδια, αισθητήριο θ, ρελέ ράγας, πινακάκι) μου στοίχησαν γύρω στα 50 €. Βεβαίως, αν προκαλέσω ζημιά στο λέβητα, λόγω αυτής της, κατά κάποιο τρόπο επιπόλαιης χρήσης, θα μου στοιχήσει πολύ παραπάνω. Αλλά θέλω να χρησιμοποιώ ξύλα (για οικονομία), χωρίς όμως να έχω άγχος να πηγαίνω συχνά στο λέβητα. Επίσης, επειδή στην αρχή γινόταν το έλα να δεις από τη ζέστη μέσα στο λέβητα (και μου έκανε και υπερθέρμανση - βρήκα 503 στην πλακέτα), χαμήλωσα τη θερμοκρασία του υδροστάτη επαφής (με το σωλήνα νερού) από τους 80 στους 70 βαθμούς C, έτσι ώστε, όταν η θεροκρασία των νερών ξεπερνά τους 70, να ανάβει με το ζόρι ο θερμοστάτης του δωματίου και να μου απάγει τη θερμότητα μέσα στο σπίτι ακόμα και όταν δεν τη χρειάζομαι, μέχρις ότου να πέσει η θερμοκρασία και να σταματήσει ο υδροστάτης να κινεί τον κυκλοφορητή. Είμαι τώρα στην τρίτη μέρα, φοβάμαι λίγο, αλλά, έως τώρα όλα καλά, ούτε πρόβλημα είχα με τον κοχλία. Σήμερα βέβαια (Κυριακή) καθάρισα και το λέβητα. Ελπίζω ότι μέχρι το επόμενο καθάρισμα, δε θα στουμπώσει ο κοχλίας. Αυτά.

Φίλε koskoz, αν σου είναι εύκολο ανέβασε καμία φωτο του τρίποδα και πως κάθεται πάνω στην εστία καύσης. Επίσης αφού έχεις θέματα υπερθέρμανσης, ενδεχομένως θα πρέπει να στραγγαλίσεις την εισαγωγή του άερα σου για να μειώσεις τις καύσεις. Μπορείς να το κάνεις εύκολα καλύπτοντας πχ την εσοχή του αέρα κατά το ήμισυ με αυτοκόλλητη ταινία. Φυσικά για να μην έχεις ατελή καύση θα πρέπει να έχεις την υπομονή να βάζεις λίγα ξύλα τη φορά και όχι να το φορτώνεις. Ειδάλλως θα καις πολύ ξύλο με κινδύνους υπερθέρμανσης, απώλειες θερμότητας κτλ.

Κάτι αντίστοιχο σκεφτόμουν να κάνω και εγώ για κάυση των πέλλετ όμως. Ιδανικά θα έβαζα μία βάση, σαν τον τρίποδα που περιγράφεις και πάνω της θα ήθελα να τοποθετήσω πυρότουβλα που θα φυλακίζουν τη φλόγα ανάμεσά τους. Έτσι τοπικά η φλόγα θα αναπτύσσει πολύ υψηλές θερμοκρασίες διασφαλίζοντας καλύτερη καύση των απαερίων. Αν μπορούσα να τοποθετήσω και δευτερογενή αέρα καύσης στην έξοδο της φλόγας από τα πυρότουβλα, ακριβώς πριν χτυπήσει στο κάτω μέρος από τους τουμποσωλήνες, θα διασφάλιζα άριστη καύση.