Θερμοστατης Χωρου με ρυθμιζομενο διαφορικο

χρηστος8 έγραψε: Σχετικα με το ανοδιο και την χρησιμοτητα του.
Σε αρκετα μηχανολογικα φορουμ εχει συζητηθει και εχει φιλους και πολεμιους.

Προσωπικα βαζω ανοδιο και οχι καθοδιο...παντα στις επιστροφες προς λεβητα αφου φθειρεται λιγοτερο λογω χαμηλοτερων θερμοκρασιων.

Καποιοι μηχανολογοι και χημικοι πιστευουν οτι σε εγκαταστασεις θερμανσης δεν χρειαζεται να μπει...ο λογος ειναι οτι μιλαμε για κλειστα κυκλωματα οπου εχουμε απουσια οξυγονου...μια εγκατασταση θερμανσης μπορει να εχει και τα ιδια νερα για 15 - 20 χρονια...αρα και τα αλατα των νερων ειναι ελαχιστα εως καθολου.

Οταν ερχονται σε επαφη δυο διαφορετικα μεταλλα εχουμε ηλεκτροχημικη αντιδραση...τα συνηθεστερα μεταλλα ειναι ο χαλκος και ο σιδηρος.

Παντα ο χαλκος σε αυτη την ενωση διαβρωνει τον σιδηρο η οτιδηποτε ειναι απο σιδηρο...η λεγομενη ηλεκτρολυση σταματαει οταν μεταξυ των μεταλλων μεσολαβει μη μεταλλικος σωληνας, πχ τουμποραμα...αρα σε μια εγκατασταση με σωληνες χαλκου εως το κολλεκτερ, ακολουθως τουμποραμα στα σωματα...τα σωματα δεν κινδυνευουν απο διαβρωση λογω αυτου του φαινομενου...θεωρητικα τουλαχιστον.

Κινδυνευει ομως ο λεβητας η το μποιλερ στο λεβητοστασιο, αφου ο χαλκος ακολουθει καθε συνδεση μεχρι τις συσκευες αυτες.

Ενα πινακακι με το γαλβανικο δυναμικο των πιο γνωστων μεταλλων.

Αναφέρω μερικά,
Χρυσός = 0,0V
Χαλκός = 0,35V
Μπρούτζος = 0,40-0,45V
Χαλυβας = 0,45V
Ανοξείδωτο ατσάλι = 0,60V
Ατσάλι/Μαντέμι = 0,85V
Αλουμίνιο = 0,75-0,95V
Γαλβανισμένο ατσάλι = 1,20V
Ψευδάργυρος = 1,25V
Μαγνήσιο = 1,75V

Για αυτό τα ανόδια είναι από μαγνήσιο, Ψευδάργυρο, ή και αλουμίνιο, ώστε να διαλύονται αυτά προστατεύοντας τα υπόλοιπα.

Ηλεκτρόλυση θα υπάρξει με τα χρόνια σιγουρα αν υπάρξει εγκατάσταση με χαλκό, σίδηρο σωλήνα , χάλυβα. Αν όμως χρησιμοποιήσεις τις πράσινες σωλήνες πολυπροπυλαινιου όπως έκανα εγώ δεν θα εχεις ποτε προβλημα . Είναι και αρκετά πιο οικονομικές .