Σκέψεις - Στάλες Σοφίας

e-Kierkegaard

Ιστοσελίδες, μπλογκ, φέισμπουκ, τουίτερ, φόρουμ, αναρτήσεις, σχόλια, συζητήσεις... Πώς ζούσαμε κάποτε χωρίς ίντερνετ; Όλα αυτά ήταν επιστημονική φαντασία πριν 20 χρόνια (δεν είχατε γεννηθεί εσείς τότε), όμως η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική μας μελαγχολία και τώρα γίναμε χρήστες• έχουμε username και password. Ενημερωνόμαστε, τσακωνόμαστε, παρεμβαίνουμε, λέμε τον πόνο μας, τρολάρουμε, κάνουμε φίλους κ.α. σε έναν παράλληλο κόσμο, σε έναν ψηφιακό νεοπλατωνισμό. Ναι, όμως από την άλλη, το ίντερνετ συχνά μας προσέφερε πληροφορίες που δεν θα μπορούσαμε να βρούμε αλλού, εμπνευσμένα κείμενα που δεν θα μπορούσαμε να διαβάσουμε αλλού, και αξιόλογους ανθρώπους που δεν θα μπορούσαμε να συναντήσουμε αλλού. Ναι, όμως από την άλλη, συχνά το ίντερνετ μάς άφησε με μια αίσθηση υποκατάστατου, κάτι σαν σεξ με πλαστική κούκλα. Ναι, όμως από την άλλη... Τελικά, τι είναι αυτή η διαδικτυακή εμπειρία που όλοι βιώνουμε; Άγγελος ή δαίμονας;

Η συνέχεια στον παρακάτω σύνδεσμο
ironprison.blogspot.gr/2013/08/e-kierkegaard.html

"Κάθε φορά που μια θεωρία σου μοιάζει ως η μοναδική λύση, είναι μια ένδειξη ότι είτε δεν έχεις κατανοήσει την θεωρία είτε το ίδιο το πρόβλημα που λύνει"
Καρλ Πόππερ

"Κανένα λογικό επιχείρημα δεν έχει λογική επίδραση σε έναν άνθρωπο που δεν θέλει να υιοθετήσει μια ορθολογική στάση"
Καρλ Πόππερ

"Είναι αδύνατο να μιλήσεις με τέτοιον τρόπο ώστε να μην μπορείς να παρεξηγηθείς."
Καρλ Πόππερ

Ο Παραλογισμός Του Ορθολογισμού Ι

Ένα μικρό απόσπασμα από το Rationality in Action (2001) του John Searle:

Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ επισκέφτηκα έναν φίλο μου, υψηλόβαθμο αξιωματούχο στο Πεντάγωνο. Προσπάθησα να τον μεταπείσω για την πολιτική των ΗΠΑ στον πόλεμο, ειδικά για τον βομβαρδισμό του Βορείου Βιετνάμ. Αυτός είχε Ph.D. στα οικονομικά μαθηματικά. Πήγε στον πίνακα και σχεδίασε τις καμπύλες της παραδοσιακής μικροοικονομικής ανάλυσης: «Εκεί που τέμνονται αυτές οι δυο καμπύλες, εξισώνεται για τους εχθρούς η οριακή χρησιμότητα της αντίστασης με την οριακή αρνητική χρησιμότητα του βομβαρδίζεσθαι. Σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να παραδοθούν. Το μόνο που θεωρούμε, ότι είναι ορθολογικοί. Το μόνο που θεωρούμε, ότι οι εχθροί είναι ορθολογικοί!»

Κατάλαβα τότε ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τη θεωρητική σύλληψη που έχουμε για τον ορθολογισμό και με την εφαρμογή της στην πράξη. Ακούγεται τρελό να θεωρεί κάποιος ότι οι αποφάσεις που αντιμετώπιζε στον πόλεμο ο Χο Τσι Μιν και οι σύντροφοί του ήταν σαν την απόφαση να αγοράσεις ή όχι μια οδοντόκρεμα, δηλαδή να μεγιστοποιήσεις κάποια προσδοκώμενη χρησιμότητα

Περισσοτερα
ironprison.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html