Ενδιαφέροντα Άρθρα - Δημοσιεύσεις - Αναλύσεις

Η μούχλα:Πώς να την αποφύγετε


Η μούχλα είναι μύκητες που είναι πανταχού παρόντες και τα πάντα πληρούντες και πολύ θα θέλατε να τους αποφύγετε δια παντός.
Δεν είναι η μούχλα αυτή καθαυτή που δημιουργεί προβλήματα,αλλά η υψηλή (πέραν ενός ορίου)
συγκέντρωσή της.

Συμβιώνουμε με τη μούχλα πολλές χιλιάδες χρόνια και θα ζούμε μαζί της για μερικές ακόμη δεκαετίες.
Το θέμα μας είναι πώς να μην επιτρέψουμε στη μούχλα να δημιουργήσει υψηλές συγκεντρώσεις.
Το κλειδί για τη λύση των προβλημάτων της μούχλας βρίσκεται στην υγρασία.
Εάν ελέγξουμε την υγρασία, ελέγχουμε και τη μούχλα.
Άλλωστε η υγρασία είναι στην ουσία η μόνη παράμετρος η σχετική με τη μούχλα που μπορούμε να ελέγξουμε με σχετική ευχέρεια.
Οι άλλες παράμετροι δεν ελέγχονται εύκολα:
- και τροφή μπόλικη για τη μούχλα υπάρχει μέσα στα σπίτια μας υπό της μορφή οργανικής ύλης
- αλλά και οι βέλτιστες θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 21οCκαι 30οC.
Θα έχετε παρατηρήσει στην καθημερινότητά σας φαινόμενα όπως π.χ.:
- αν βάλετε μια πετσέτα που δεν έχει στεγνώσει καλά στο συρτάρι σας, θα μουχλιάσει
- αν αργήσετε να απλώσετε τα πλυμένα σας ρούχα ξεχνώντας τα μέσα στο πλυντήριο ή στον κουβά, όταν στεγνώσουν, θα έχουν μια δυσάρεστη μυρωδιά μούχλας
- λεκέδες μούχλας στις γωνίες του σπιτιού σας.
Η μούχλα λοιπόν είναι στενά συνδεδεμένη με την υγρασία.


ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΡΑΣΙΑ


1. Πρώτα απ’ όλα μπορούμε να ελέγξουμε την ποσότητά της μέσα στο σπίτι με μέτρα όπως:
- Αλλαγή αρκετών συνηθειών του lifestyle μας που οδηγούν στην παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων υδρατμών (π.χ. στέγνωμα ρούχων μέσα στο σπίτι).
- Στεγανοποιήσεις όπου χρειάζονται
- Επισκευές των υδραυλικών δικτύων όπου χρειάζονται.


2. Μπορούμε να «διαλύσουμε» την υγρασία, να μειώσουμε δηλαδή την εσωτερική σχετική υγρασία εισάγοντας στο σπίτι μας απολύτως ξηρότερο εξωτερικό αέρα. αερισμός.


3. Και τρίτον, μπορούμε να αποτρέψουμε τη συμπύκνωση των υδρατμών – τη μετατροπή τους δηλαδή στην υγρή τους φάση = νερό – είτε θερμομονώνοντας καλύτερα τα σπίτια μας ή θερμαίνοντάς τα επαρκώς έτσι ώστε οι επικίνδυνες επιφάνειες να μένουν πάνω από τη θερμοκρασία δρόσου.




ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΓΡΑΣΙΑ


Η εσωτερική υγρασία δημιουργείται κυρίως από την παραγωγή υδρατμών που προέρχεται από την άσκηση των καθημερινών ανθρωπίνων δραστηριοτήτων.
Οι ανθρώπινες δραστηριότητες που δημιουργούν τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην αύξηση της εσωτερικής υγρασίας είναι:


1. Η πυκνότητα οίκησης.
Όσο λιγότερα m2 αντιστοιχούν σε κάθε ένοικο, τόσο μεγαλύτερη η εσωτερική σχετική υγρασία. Ένα όριο που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα είναι το 25m2/ένοικο.


2. Το στέγνωμα των ρούχων μέσα στο σπίτι.
Μια συνήθεια που πρέπει να καταργηθεί εάν διαπιστωθεί πρόβλημα συμπυκνώσεων και μούχλας.


3. Το μαγείρεμα και ιδιαίτερα όταν δεν δουλεύει ο απορροφητήρας. Αποφεύγετε να μαγειρεύετε με ακάλυπτες κατσαρόλες.


4. Το μπάνιο ή το ντουζ.
Αφού τελειώσετε το μπάνιο ή το ντουζ σας, ανοίξτε παράθυρα ή εξαερίστε μηχανικά. Κρατάτε κλειστή την πόρτα του μπάνιου, έτσι ώστε οι υδρατμοί να μην διαχέονται στο υπόλοιπο σπίτι. Μηχανικό ή φυσικό εξαερισμό χρειάζεται και η κουζίνα.


5. Τα ακάλυπτα ενυδρεία και τα ακάλυπτα ντεπόζιτατροφοδοτούν το περιβάλλον με πολλούς υδρατμούς.


6. Τα πολλά φυτά επίσης.


7. Πολύ επιβαρυντικά είναι τα θερμαντικά σώματα που λειτουργούν με κηροζίνη ή υγραέριο.


8. Επίσης, εάν έχετε στεγνωτήριο ρούχων, θα πρέπει να εξαερίζεται προς τα έξω.


Προσέξτε επίσης:


- τυχόν διαρροές από τα υδραυλικά δίκτυα
- συμπυκνώσεις πάνω σε σωλήνες κρύου νερού
- τις εισροές νερού μέσω ασυνεχειών του περιβλήματος του κτιρίου (υπόγεια – τοίχοι – ταράτσες).
Εάν μένετε σε μεζονέτα με υπόγειο χώρο, θα έχετε μια διαρκή τροφοδοσία των υπόλοιπων χώρων με υγρασία και ίσως πρέπει να σκεφθείτε την απομόνωση του υπόγειου χώρου.
Επίσης, αν ζείτε σε υπόγειο, τότε πολλές φορές ο αγώνας ελέγχου της εσωτερικής υγρασίας είναι μάταιος.
Ο αερισμός ή εξαερισμός είναι ένα από τα μέτρα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποτροπή των φαινομένων συμπύκνωσης και κατ’ επέκταση της δημιουργίας μούχλας.
Με τον αερισμό φέρνουμε μέσα στο σπίτι απολύτως ξηρότερο αέρα, ο οποίος θερμαίνεται στη θερμοκρασία δωματίου και απορροφάει υδρατμούς από το εσωτερικό περιβάλλον. Παράλληλα απόλυτα υγρότερος εσωτερικός αέρας διώχνεται προς τα έξω.
Ο καλύτερος τρόπος για να αερίζουμε είναι να ανοίγουμε για λίγα λεπτά τα κουφώματα σε αντικρυστά μέρη του σπιτιού και να ανανεώνουμε πλήρως τον εσωτερικό αέρα.
Μια άλλη πρακτική λιγότερο αποτελεσματική είναι να αφήνουμε 1-2 κουφώματα ανοικτά για λίγα χιλιοστά ή εκατοστά.
Σε μεζονέτες εκτός από τον τρόπο αυτό αερισμού μπορεί να λειτουργήσει το φαινόμενο της καμινάδας όπου κρύος αέρας μπαίνει στο σπίτι από τα κουφώματα του χαμηλότερου ορόφου και ζεστός αέρας βγαίνει από τα κουφώματα υψηλότερων ορόφων.
Τα σπίτια στην εποχή μας – υπακούοντας και στις σύγχρονες επιταγές για ενεργειακή επάρκεια – κατασκευάζονται πιο σφραγισμένα απ’ ό,τι παλιότερα.
Τα παλιά σπίτια έμπαζαν από διάφορες χαραμάδες και ο ανεξέλεγκτος αυτός φυσικός εξαερισμός βοηθούσε στην αποτροπή συμπυκνώσεων και των φαινομένων της μούχλας.
Βέβαια το μειονέκτημα είναι ότι ανεξέλεγκτος αερισμός σημαίνει ότι θα μπουν μέσα στο σπίτι καυσαέρια, οσμές, θόρυβος και βέβαια θα υπάρχει και το ενεργειακό κόστος.
Το ενεργειακό κόστος είναι που αποτρέπει τον ελεγχόμενο φυσικό εξαερισμό σε πολλά σπίτια σε μια προσπάθεια για εξοικονόμηση ενέργειας.
Αυτό όμως φέρνει συμπυκνώσεις και μούχλα, μια μούχλα που εγώ την αποκαλώ «η μούχλα των φτωχών».
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να υπάρχει κάποια ισορροπία στο φυσικό εξαερισμό.
Έλλειψη προκαλεί συμπύκνωση και μούχλα ενώ ο υπερβολικός εξαερισμός θα οδηγήσει σε αχρείαστα έξοδα για ενέργεια.
Να προσέχετε ώστε να υπάρχει πάντα κυκλοφορία αέρα. Να μη δημιουργούνται θύλακες στάσιμου αέρα π.χ. πίσω από έπιπλα, ντουλάπες, κρεβάτια που βρίσκονται σχεδόν σε επαφή με τους εξωτερικούς τοίχους. Εκεί είναι σχεδόν αναπόφευκτη η δημιουργία συμπυκνωμάτων και μούχλας.




Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΡΜΑΝΣΗΣ




Η μούχλα κοντεύει να μετατραπεί σε ταξικό ζήτημα όσον αφορά την ενεργειακή ένδεια που μαστίζει μεγάλα μέρη του πληθυσμού.
Η υποθέρμανση των χώρων που υπαγορεύεται από τη μεγάλη άνοδο του κόστους έχει σαν αντίκτυπο την βιολογική μόλυνση, δηλαδή τη μούχλα.
Όσο το κόστος των καυσίμων μεγαλώνει κι αποτελεί πλέον ένα σημαντικό ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος πολλών νοικοκυριών, τόσο θα αυξάνονται τα περιστατικά της μούχλας.


Το υψηλό κόστος θέρμανσης οδηγεί πολλούς στο να:
- θερμαίνουν λιγότερους χώρους στο σπίτι τους κρατώντας π.χ. ορισμένα δωμάτια κλειστά ή απλά υποθερμασμένα
- να θερμαίνουν για λιγότερες ώρες αφήνοντας τη θερμοκρασία να πέφτει αρκετά τις πρωινές ώρες
- να θερμαίνουν σε θερμοκρασίες που είναι μεν ευνοϊκές από οικονομική άποψη, αλλά που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν προβλήματα συμπύκνωσης και μούχλας.


Οι υψηλές θερμοκρασίες μέσα σ’ ένα σπίτι δρούνε προστατευτικά κατά της συμπύκνωσης και μούχλας με δύο κυρίως τρόπους:


1. Θερμαίνουν τις εσωτερικές επιφάνειες των εξωτερικών τοίχων σε τέτοια επίπεδα – πάνω από το σημείο δρόσου – που δεν επιτρέπουν να εξελιχθεί το φαινόμενο της συμπύκνωσης.
2. Ο ζεστός αέρας έχει την ικανότητα να «αποθηκεύει» μεγαλύτερες ποσότητες υδρατμών, ενώ ο πιο κρύος αέρας έχει την τάση να «ξεφορτωθεί» τους περίσσιους υδρατμούς πιο εύκολα. Έτσι ευνοείται το φαινόμενο της συμπύκνωσης.


Ο σωστός τρόπος θέρμανσης είναι:


- ομοιόμορφη θέρμανση παντού
- όχι μεγάλες διαφορές κατά τη διάρκεια του 24ώρου
- όχι χαμηλές θερμοκρασίες που ευνοούν τη συμπύκνωση.


Για κάθε βαθμό αύξησης της θερμοκρασίας μειώνεται αισθητά ο κίνδυνος της συμπύκνωσης.
Όπως και για κάθε ποσοτική μονάδα αύξησης της εσωτερικής σχετικής υγρασίας, αυξάνεται υπολογίσιμα ο κίνδυνος της συμπύκνωσης.
Η συμπύκνωση, λοιπόν, και η μούχλα είναι πολυπαραμετρικά φαινόμενα και αν γνωρίζει κανείς τις παραμέτρους που το διέπουν, μπορεί να τα αντιμετωπίσει σαφώς πιο εύκολα.
Η υποθέρμανση, για παράδειγμα, ίσως δεν θα δώσει φαινόμενα από μόνη της αλλά σε συνδυασμό με υψηλή σχετική υγρασία ή με έλλειψη αερισμού ή με ελλιπή θερμομόνωση θα δώσει σίγουρα πρόβλημα.
Φαντασθείτε τώρα πόσο πρόθυμος είναι ο ένοικος να αερίσει σωστά το σπίτι του τη στιγμή που δεν έχει τη δυνατότητα να το θερμάνει επαρκώς!!
Προφανώς ο σωστός αερισμός δεν είναι δωρεάν. Έχει ένα συγκεκριμένο ενεργειακό κόστος που πολλοί δεν θα ήθελαν να το επωμισθούν.


Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΗΣ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ


Η θερμομόνωση δε μας δίνει μόνο οικονομία στα καύσιμα και αίσθημα θερμικής άνεσης.
Αποτρέπει επίσης και τη δημιουργία συμπύκνωσης και μούχλας στα κρύα σημεία του εξωτερικού περιβλήματος (δάπεδα πυλωτής, τοίχοι, ταβάνια).


Μπορεί, για παράδειγμα:
- να μειώσουμε την παραγωγή υδρατμών μέσα στο σπίτι με τα κατάλληλα μέτρα
- να θερμαίνουμε το σπίτι σωστά
- να αερίζουμε επαρκώς,
αλλά όλα αυτά δεν θα εγγυηθούν την αποτροπή της δημιουργίας συμπυκνωμάτων, εάν δεν υπάρχει επαρκής θερμομόνωση και μάλιστα χωρίς θερμογέφυρες (αμόνωτα σημεία).
Όπως θα έχετε παρατηρήσει, τα προβλήματα με τη μούχλα δημιουργούνται κυρίως στα δοκάρια, στις κολώνες, στα τοιχεία και ιδιαίτερα σε γωνίες.
Στην αρχή είναι εύκολο να διακρίνει κανείς το σχήμα και το μέγεθος μιας θερμογέφυρας. Στη συνέχεια όμως η μούχλα εξαπλώνεται περιφερειακά και ο ακριβής εντοπισμός γίνεται δυσκολότερος.
Παλιότερα κανείς δε μόνωνε τα στοιχεία αυτά από μπετόν, ενώ τώρα το μονώνουν οι περισσότεροι.
Παρ’ όλα αυτά η γεωμετρία της κατασκευής πολλές φορές δεν επιτρέπει τη σωστή θερμομόνωσή τους.


Μια λύση είναι η εξωτερική θερμομόνωση ή θερμοπρόσοψηστην οποία έχουν αφιερωθεί αρκετές αναρτήσεις σ’ αυτό το blog.


Στη θερμοπρόσοψη οι τοίχοι έχουν σχεδόν την ίδια προστασία με τους ενοίκους.


Σε διορθωτικές επεμβάσεις θα πρέπει να προσέχετε το θέμα των θερμογεφυρών. Ξοδεύονται πολλά χρήματα χωρίς να λύνεται το πρόβλημα της μούχλας.
Αυτό συμβαίνει τόσο σε τοίχους όσο και σε pilotis.


Το τετράπτυχο λοιπόν για την πρόληψη της μούχλας είναι:


1. Λελογισμένη και προσεκτική παραγωγή υδρατμών μέσα στο σπίτι. Μπορεί να χρειασθεί να αλλάξουμε κάποιες καθημερινές ρουτίνες.


2. Επαρκής αερισμός των χώρων, ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι απαραίτητος για ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε. Το γεγονός πάντως είναι ότι ο αερισμός έχει κάποιο ενεργειακό κόστος.


3. Η σωστή θέρμανση των χώρων η οποία θα πρέπει να είναι ομοιόμορφη, επαρκής και κατά το δυνατόν συνεχής.


4. Η επαρκής θερμομόνωση του εξωτερικού περιβλήματος του κτιρίου υπό την αίρεση ότι δεν υπάρχουν θερμογέφυρες.


Πηγή:http://monosimacon.blogspot.com

www.energ.gr/j15/index.php?option=com_ku...18&id=2595&Itemid=53

ΚΕΡΒΕΡΟΣ ρίξε το ωραίο άρθρο εκεί που θα πιάσει τόπο........στο θέμα με τις παλιομούχλες που μας ταλαιπωρούν.

Είπαμε....... η μούχλα ανήκει στους φτωχούς.

Η ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας σε κρίσιμη καμπή: ζητούνται επειγόντως κανόνες


Είναι πλέον πολύ γνωστό ότι η ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και κυρίως των Φωτοβολταϊκών (Φ/Β) έχει «παγώσει» σε πολλές περιοχές της χώρας χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα καμιά πιθανότητα απεμπλοκής. Αν και έχουν υλοποιηθεί αρκετά έργα (μικρά και μεγάλα) σωροί από φακέλους γεμίζουν τα υπόγεια των υπηρεσιών για επενδύσεις σε ΑΠΕ που είναι πολύ αμφίβολο αν υλοποιηθούν ποτέ.

Στην κατάσταση αυτή θα καταλήγαμε με μαθηματική ακρίβεια εξαιτίας του νόμου του 2006 για τις ΑΠΕ.

Ο νόμος αυτός έδωσε εξαρχής την εικόνα ενός Ελντοράντο. Εγγυημένες τιμές ρεύματος σημαντικά υψηλότερες από την υπόλοιπη Ευρώπη. Επιδότηση 40% από τον Αναπτυξιακό Νόμο και με τις τράπεζες (τότε) να κλείνουν το μάτι έτοιμες να δανείσουν τα υπόλοιπα. Εξοργιστική σχολαστικότητα για την κατοχή της γης που αποτελεί ένα πολύ μικρό μέρος της επένδυσης και κανένα ενδιαφέρον για την οικονομική επιφάνεια του επενδυτή. Ετσι δικαίως δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο καθένας μπορεί να βγάλει πολλά λεφτά χωρίς κόπο και χωρίς κανένα ρίσκο. Η χώρα καταλήφθηκε από κάποιο είδος «Φ/Β πυρετού» και σύντομα οι ουρές στη ΡΑΕ έγιναν τεράστιες.

Το άλλο μεγάλο κενό του νόμου είναι η ανυπαρξία οποιασδήποτε πρόβλεψης για τη χωροταξική κατανομή των επενδύσεων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δύο νέα προβλήματα. Πρώτο η ανεπάρκεια των δικτύων που αναστέλει την ανάπτυξη των επενδύσεων για χρόνο άγνωστο (στην πραγματικότητα τις ματαιώνει) και δεύτερο την απίστευτη αταξία που προκύπτει αφού φ/β πάρκα ξεφυτρώνουν όπου το καθένα μπορεί. Πράγμα που σημαίνει εμπόδια και σύγχιση στις ήδη υπάρχουσες δουλειές (κυρίως τις αγροτικές) αλλά και αύξηση του κόστους ανάπτυξης των φ/β πάρκων ακριβώς λόγω της αταξίας.

Με τα δεδομένα αυτά τα προβλήματα έρχονται φυσιολογικά. Ο διαχειριστής του συστήματος ήδη αδυνατεί να πληρώσει αυτούς που έχουν συνδεθεί.

Υπάρχει επιπλέον και κάτι αντίθετο προς οποιαδήποτε δεοντολογία. Η τύχη της επένδυσης εξαρτάται τελικά από τη ΔΕΗ η οποία ταυτόχρονα είναι και ανταγωνιστής!


Στην κατάσταση στην οποίαν έχουμε περιέλθει και για να πετύχουμε επανεκκίνηση με όρους βιωσιμότητας πρέπει αφ’ ενός να βελτιωθεί το θεσμικό πλαίσιο στα σημεία που επισημάναμε και αφ’ ετέρου πρέπει να κινητοποιηθούν φορείς που μέχρι σήμερα έχουν ρόλους δευτερεύοντες ή και ανύπαρκτους. Περιφέρειες, δήμοι, ενώσεις παραγωγών κ.λπ. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά κυρίως στην Ευρώπη. Οι φορείς αυτοί πρέπει να μπορούν να κινηθούν μέσα σ’ ένα περιβάλλον σαφές όπου οι ρόλοι θα είναι διακριτοί κι αντίστοιχοι με το ειδικό βάρος του καθενός.


Προτάσεις


-Κάθε τόπος (περιφέρεια, νομός, δήμος) έχει μια ιδιαίτερη οικονομική και παραγωγική φυσιογνωμία την οποίαν πρέπει να είναι σε θέση να περιγράψει με σαφήνεια και πληρότητα.

-Παραγωγική φυσιογνωμία σημαίνει εικόνα της κατάστασης πλήρης και διαρκώς ενημερωμένη άρα κάθε τόπος πρέπει να είναι σε θέση να μετράει τα «υπάρχοντά» του, να τα καταγράφει και να τ’ ανακτά με σύγχρονα εργαλεία π.χ. ένα Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών (GIS) δυναμικό και ευέλικτο. Καμιά εκτίμηση δεν μπορεί να γίνει, καμιά πολιτική δεν μπορεί να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί αν δεν υπάρχει καθαρή εικόνα.

-Κάθε τόπος θα μπορεί έτσι να προσδιορίσει τι τύπου ανάπτυξη και ποιο παραγωγικό μοντέλο του ταιριάζει και πώς μπορούν να εντάσσονται στη δική του φυσιογνωμία τα εκάστοτε νέα στοιχεία έτσι ώστε η θέση του να γίνει καλύτερη και βιώσιμη.

Στην περίπτωση των ΑΠΕ η ασάφεια και τα κενά του νόμου έχουν φέρει τις κατά τόπους διοικήσεις μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα τα οποία δεν μπορούν να διαχειριστούν. Αν προσθέσουμε εδώ την έλλειψη ενημέρωσης και διαλόγου, αλλά και την παραπληροφόρηση, τότε βλέπουμε πως προκύπτουν παρεξηγήσεις, αντιπαλότητες και συγκρούσεις, στασιμότητα και τελικά φτώχεια.

-Οι ΑΠΕ μπορούν να δημιουργήσουν πολλά προβλήματα όταν προβάλλονται όχι ως ένα μέσο για να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη, αλλά ως μια ευκαιρία να θησαυρίσει ο καθένας χωρίς λεφτά και χωρίς ρίσκο.

-Αντίθετα, μπορούν να λύσουν πολλά προβλήματα, να προκαλέσουν πολλές θετικές αλλαγές, να είναι σύμμαχος και αρωγός των άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων όταν εντάσσονται σ’ ένα περιβάλλον που έχει κανόνες, φυσιογνωμία και στόχους.

-ΑΠΕ δεν είναι μόνο τα φ/β. Είναι επίσης τα αιολικά, η βιομάζα, η σωστή χρήση του νερού, τα απορρίμματα.

-Τα φ/β όταν δεν είναι σε στέγες καλύπτουν εκτάσεις και τους αλλάζουν αναγκαστικά τη χρήση. Αρα εκτός από το προφανές όφελος που έχουμε από την παραγωγή ενέργειας, έχουμε και το κόστος της αλλαγής χρήσης (π.χ. αν οι εκτάσεις αυτές χάνονται για την πρωτογενή παραγωγή). Οι πιθανές συνέπειες δε φαίνονται σε επίπεδο μιας εγκατάστασης όμως σε μεγάλη κλίμακα (νομός, περιφέρεια, επικράτεια) μπορεί να είναι πολύ σοβαρές. Πρέπει επομένως να είμαστε σε θέση να μετράμε το κόστος στη μεγάλη κλίμακα για να μπορούμε ν’ αποφασίζουμε για τα όρια και τους όρους υλοποίησης τέτοιων οικονομικών δραστηριοτήτων πριν δημιουργηθούν συνέπειες μη αναστρέψιμες. Αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει σε επίπεδο περιφερειακής αρχής, αλλά ο νόμος δεν το προβλέπει.


-Η αξιοποίηση της βιομάζας είναι σήμερα διεθνώς (πλην Ελλάδος) αναπόσπαστο κομμάτι της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, αφού η αειφόρα αυτή πηγή ενέργειας εντάσσεται αρμονικά στον κύκλο της παραγωγής και μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση του αγροτικού εισοδήματος, στη μείωση του κόστους παραγωγής των προϊόντων αλλά και του κόστους λειτουργίας των κοινοτήτων σε τομείς όπως η διαχείριση απορριμμάτων, η τηλεθέρμανση κ.λπ. Γιατί να επιδοτούμε το πετρέλαιο, αφού μπορούμε να επενδύσουμε στη βιομάζα;


Το ότι μπορούμε να παράγουμε ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές δε σημαίνει ότι μπορούμε και να τη σπαταλάμε. Η εξοικονόμηση, δηλαδή η ικανοποίηση των αναγκών μας χωρίς σπατάλη αλλά και χωρίς έκπτωση στην ποιότητα ζωής, είναι η άλλη όψη του νομίσματος, είναι κερδοφόρα δραστηριότητα και ίσως η σημαντικότερη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας.


Για την απεμπλοκή από τη σημερινή κατάσταση θα πρέπει να εργαστούμε για την ομαλή ένταξη των ΑΠΕ στην οικονομική ζωή κάθε περιοχής. Πρέπει όμως να καταλάβουμε καλά ότι η ευταξία και η πρόνοια για τις κοινές ανάγκες όχι μόνο δεν αντιστρατεύονται την επιχειρηματικότητα και την ιδιωτική ωφέλεια αλλά είναι όρος απολύτως απαραίτητος για τη βιωσιμότητά τους. Για το ζήτημα των φ/β, που φαίνεται να είναι και το πιο επείγον, μπορούν να γίνουν τα εξής συγκεκριμένα βήματα:


-Σε κάθε ενδιαφερόμενη περιοχή και με πρωτοβουλία και ευθύνη της τοπικής αρχής (δήμος, περιφέρεια κ.λπ.) πρέπει να γίνει καταγραφή και χαρτογράφηση των αιτήσεων για φ/β πάρκα, που έχουν υποβληθεί για να γνωρίζουμε πόσες, πού και ποιας ισχύος εγκαταστάσεις, τι εκτάσεις και τι υποδομές χρειάζονται.

-Κάθε ενδιαφερόμενη περιοχή πρέπει να γνωρίζει δηλαδή να μετρήσει και ν’ αποτυπώσει σε χάρτες ποιες και πόσες εκτάσεις (δημόσιες ή ιδιωτικές) μπορούν να διατεθούν για εγκατάσταση φ/β χωρίς να διαταραχθεί η παραγωγική φυσιογνωμία της περιοχής.

-Οι περιοχές αυτές θα αποκτούν και θα διαθέτουν, με το αζημίωτο, στοιχειώδεις υποδομές, υπηρεσίες και γραμμές σύνδεσης ρεύματος, με τρόπο αξιόπιστο και εγγυημένο.

-Οι εκτάσεις αυτές θα μπορούν να διατεθούν σε τιμές ελκυστικές, σε επενδυτές που έχουν αποδεδειγμένα την οικονομική δυνατότητα να πραγματοποιήσουν την επένδυση.

-Επενδυτές θα μπορούν εκτός από άτομα να είναι και φορείς (π.χ. ενώσεις παραγωγών, συνεταιρισμοί, κοινότητες κ.λπ.) που θα μπορούν έτσι να βελτιώνουν τους όρους ζωής και εργασίας όχι με επιδοτήσεις και βοηθήματα αλλά με καλό περιβάλλον επενδύσεων και οικονομική ανάπτυξη.

-Τέτοιες πολιτικές μπορούν να υλοποιηθούν μόνο με τη συμμετοχή τοπικών αρχών και κοινωνιών μέσα από ένα θεσμικό πλαίσιο απλό και σαφές. Καμμιά κεντρική διοίκηση ειδικά στη χώρα μας ειδικότερα τώρα δεν είναι σε θέση μόνη της να υλοποιήσει τέτοιες πολιτικές.


Μια τέτοια τακτοποιημένη εφαρμογή θα έχει μεγάλες οικονομίες κλίμακας που θα λειτουργήσουν προς όφελος όλων.


από τον Αγγελιοφόρο

Το καλό πέλλετ σημαίνει καλύτερη απόδοση


«Οι χρήστες συστημάτων θέρμανσης με πέλλετ οφείλουν να γνωρίζουν την ποιότητα της καύσιμης ύλης για να κερδίζουν σε απόδοση» .Αυτό επισημαίνει ο Ανδρέας Κουτρουμπής υπεύθυνος πωλήσεων της εταιρείας «Eco Hephaestus» . Στην διάρκεια της ημίωρης συζήτησης μας εξήγησε τους λόγους που χρειάζεται ο πελάτης να επιλέγει το ποιοτικό πέλλετ.

Ποια τα οφέλη από το καλό πέλλετ και ποιες οι συνέπειες από το κακής ποιότητας πέλλετ;

Τα οφέλη από το καλό πέλλετ είναι συγκεκριμένα:
■Μεγάλο βαθμό απόδοσης του μηχανήματος
■Λιγότερη τέφρα (στάχτη), άρα το μηχάνημα μπορεί να κάνει περισσότερα ανάμματα χωρίς καθάρισμα. Όταν το μηχάνημα διαθέτει σαν λειτουργία το προγραμματισμένο σβήσιμο-άναμμα.
■Λιγότερα καυσαέρια. Κυρίως για αποφυγή λερώματος και ενόχλησης των γειτόνων.
■Η κατανάλωση πέλλετ παραμένει στις προδιαγραφές του κατασκευαστή και δεν αυξάνεται λόγω κακής ποιότητας.

Οι συνέπειες από το κακής ποιότητας πέλλετ είναι ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
■Μη σωστή καύση
■Χαμηλή απόδοση του μηχανήματος.
■Μη σωστή καύση και άρα περισσότερη τέφρα.
■Πολλά καυσαέρια.
■Μεγάλη κατανάλωση πέλλετ.
■Πιθανή δυσλειτουργία ή ακόμα και βλάβη του μηχανήματος.

Πως ξεχωρίζει το καλό πέλλετ ο καταναλωτής. Ποιες είναι οι δικές σας συμβουλές;

Μια δοκιμή θα σε πείσει!

Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να το καταλάβει ο καταναλωτής, δηλαδή να το δοκιμάσει. Είναι μύθος αυτό που λένε ότι όσο πιο άσπρο είναι το πέλλετ, τόσο πιο καλό είναι.

Δεν είναι το χρώμα το σημαντικό. Το σημαντικό είναι η θερμογόνος δύναμη του πέλλετ, η στάχτη που αφήνει και φυσικά το πόσο γρήγορα “τρώγεται” (καταναλώνεται). Ένα πέλλετ μπορεί να αφήνει ελάχιστη τέφρα αλλά να καταναλώνεται πιο εύκολα από το μηχάνημα για να μπορέσει να έχει την ίδια απόδοση.

Η εξοικονόμηση καυσίμου εξασφαλίζει και εξοικονόμηση χρημάτων.

Υπάρχουν δύο ειδών wood pellet:
1.Πέλλετ από σκληρό ξύλο το οποίο είναι πιο καλό γιατί έχει μεγαλύτερη θερμογόνο δύναμη.
2.Πέλλετ από μαλακό ξύλο.

Τα περισσότερα μηχανήματα που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά δεν μπορούν να κάψουν το σκληρό πέλλετ, μπορούν μόνο πέλλετ από μαλακό ξύλο.

Υπάρχει ενδεχόμενο αύξησης της τιμής ,ποιοι την επηρεάζουν ;

Η τιμή του πέλλετ επηρεάζεται από:
■την τιμή της πρώτης ύλης (όσο μικρότερη διαθεσιμότητα τόσο ποιό ακριβή)
■κόστος μεταφοράς πρώτης ύλης
■κόστος μεταφοράς προϊόντος από την παραγωγή στον έμπορο

Πιθανώς να αυξηθεί λόγο αύξησης της ζήτησης, αλλά παρόλα αυτά η τιμή /Kg θα παραμείνει πολύ πιο κάτω από την τιμή του πετρελαίου καθαρά και μόνο για λόγους εμπορικούς και φυσικά λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ των εταιριών παραγωγής πέλλετ.


GreenAgenda

Τα περιβαλλοντικά οφέλη των βιοκαυσίμων


Να αναλύσουμε λίγο παραπάνω το γιατί περιβαλλοντικά είναι μακράν προτιμότερη αυτή η εναλλακτική μορφή θέρμανσης; Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενα άρθρα τα πρώτα μεγάλα κέρδη που έχει το περιβάλλον από τη χρήση pellets έναντι άλλων καυσίμων είναι πως αφενός λιγοστεύουν οι ανάγκες για εξόρυξη πετρελαίου με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ισορροπία την υπόγειας «ζωής» του πλανήτη, ενώ τα pellets ως μέσο καύσης σε ξυλόσομπες και τζάκια λιγοστεύει τις ανάγκες αποψίλωσης δασών και κοπής δέντρων με ευεργετικές φυσικά για το περιβάλλον επιπτώσεις.

Όμως τα οφέλη από τη χρήση βιοκαυσίμου τύπου pellets δεν σταματούν εκεί. Το βιομηχανικά επεξεργασμένο και συμπιεσμένο καυσόξυλο, pellet, έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση στο περιβάλλον πολύ μειωμένων ποσοστών διοξειδίου του άνθρακα (CO2), δεδομένου του ότι το ποσό CO2 που θα απελευθερωθεί στον αέρα με την καύση είναι ίσο και δεν υπερβαίνει με κανέναν τρόπο την ποσότητα CO2 που είχε απορροφήσει το μέρος αυτό του δέντρου (κατά τη διάρκεια της ζωής του και πριν την κοπή) από το οποίο προήλθε το pellet που καίγεται. Οσον αφορά στο άζωτο και τα οξείδιά του; Με την εκλεπτυσμένη τεχνολογική κατασκευή των καυστήρων τελευταίας γενιάς η έκλυση τέτοιων οξειδίων στο περιβάλλον είναι εξαιρετικά μειωμένη σε σχέση με το παρελθόν και σε κάθε περίπτωση πολύ κάτω από οποιουδήποτε άλλου τύπου καύση.

Οσο για τις ανησυχίες που έχουν κατά καιρούς εκφραστεί, σχετικά με το ότι ενδεχομένως να χρησιμοποιείται κάποια συγκολλητική ουσία κατά την συμπίεση των pellets, άτι τέτοιο έχει εξεταστεί και αποδειχτεί πως δεν ισχύει, καθώς το ρόλο αυτό παίζει η φυσική ουσία λιγνίνη και η ισχυρή πίεση από τα ειδικά μηχανήματα, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως λόγω της ύπαρξης ελάχιστης υγρασίας στα επεξεργασμένα προτού καούν pellets, η έκλυση καυσαερίων έτσι κι αλλιώς είναι πολύ πιο ελεγχόμενη και φυσικά μακράν φιλικότερη προς το περιβάλλον από κάθε άλλη μορφή παραδοσιακής ενέργειας.

Για ενώσεις άνθρακα, θείου και άλλα μικροσωματίδια που απελευθερώνονται στο περιβάλλον πετρελαίου, ούτε λόγος φυσικά, κάτι που σημαίνει αν συμψηφιστεί με όλα τα παραπάνω πως, ναι, η χρήση pellets εκτός από υγεία στην τσέπη του καταναλωτή κάνει καλό και στον χιλιοταλαιπωρημένο πλανήτη μας.


Βιομάζα

Μόλυνση στο τετράγωνο


Δύο νέες επιστημονικές έρευνες, μια ισπανική σχετικά με την επίπτωση που έχουν τα βενζινάδικα στο άμεσο περιβάλλον τους, ειδικά όταν βρίσκονται πολύ κοντά σε σπίτια σε αστικές περιοχές, και μια δανική σχετικά με την επιβάρυνση και ρύπανση των κλειστών χώρων όπου λειτουργούν τζάκια και ξυλόσομπες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι και στις δύο περιπτώσεις υπάρχουν πιθανές επιπτώσεις, που θα έπρεπε να προκαλούν ανησυχία για την υγεία των ανθρώπων.

Η πρώτη μελέτη, από ερευνητές του πανεπιστημίου της Μούρθια, με επικεφαλής την Μάρτα Ντοβάλ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό για θέματα διαχείρισης του περιβάλλοντος «Journal of Environment Management», εξέτασε τις πιθανές συνέπειες για την υγεία, όταν τα βενζινάδικα βρίσκονται σε μικρότερη απόσταση από 100 μέτρα από τις γύρω κατοικίες.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, «μερικές αερομεταφερόμενες οργανικές ουσίες, όπως το βενζόλιο, που αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο, έχουν καταγραφεί σε βενζινάδικα, σε επίπεδα πάνω από τα μέσα επίπεδα στις αστικές περιοχές, όπου η οδική κυκλοφορία είναι η κύρια πηγή εκπομπών «. Ο αέρας στα βενζινάδικα και στο γύρω χώρο επιβαρύνεται κυρίως από την εξάτμιση των καυσίμων την ώρα που ανεφοδιάζονται τα οχήματα των πελατών ή που ανανεώνονται τα αποθέματα καυσίμων του βενζινάδικου από τα βυτιοφόρα, καθώς και από τις κατά καιρούς διαρροές υγρών καυσίμων.

Οι ισπανοί επιστήμονες έκαναν μετρήσεις σε διάφορα βενζινάδικα της πόλης της Μούρθια και βρήκαν ότι οι ουσίες αυτές διαχέονται στο περιβάλλον σε μέγιστη απόσταση 100 μέτρων από το βενζινάδικο, ενώ η μέση απόσταση της ρύπανσης είναι γύρω στα 50 μέτρα. Η απόσταση πάντως εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως πόσες αντλίες έχει το βενζινάδικο, πόσα αποθέματα καυσίμων μπορεί να φιλοξενήσει, πόση πελατεία έχει, ποια είναι η χωροταξία των γύρω κτιρίων, ποιες οι καιρικές συνθήκες κ.α. Αν το βενζινάδικο βρίσκεται σε δρόμο με μεγάλη κυκλοφορία οχημάτων και, ούτως ή άλλως, η γύρω περιοχή επιβαρύνεται από τις αναθυμιάσεις καυσίμων των διερχόμενων αυτοκινήτων, τότε η επίπτωση του ίδιου του βενζινάδικου είναι αναλογικά μικρότερη και συχνά περνάει απαρατήρητη.

Οι ισπανοί ερευνητές συστήνουν η απόσταση των κατοικιών από ένα βενζινάδικο να μην είναι μικρότερη από 50 μέτρα, ούτε μικρότερη από 100 μέτρα αν πρόκειται για άλλες ευαίσθητες εγκαταστάσεις, όπως νοσοκομεία, κέντρα υγείας, σχολεία, γηροκομεία κ.α. Ιδανικά, οι χωροταξικοί κανονισμοί θα έπρεπε να επιβάλλουν ένα γενικό όριο 100 μέτρων, σύμφωνα με τη Ντοβάλ.

Από την άλλη, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι δεν έχει τελικά πολύ νόημα να προστατεύονται οι άνθρωποι από τη ρύπανση του αέρα που προκαλούν τα βενζινάδικα, αν δεν συμβαίνει το ίδιο με άλλες πηγές μόλυνσης, όπως η έντονη οδική κυκλοφορία ή η λειτουργία βιομηχανικών μονάδων κοντά σε κατοικημένες περιοχές.

Οι επιπτώσεις από τα τζάκια και τις σόμπες

Σε μια άλλη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό χημικής έρευνας για τοξικές ουσίες «Chemical Research in Toxicology» της Αμερικανικής Χημικής Εταιρίας , δανοί ερευνητές του Τμήματος Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης υπό τον Στέφεν Λοφτ μελέτησαν τις επιπτώσεις από τα τζάκια και τις σόμπες που καίνε ξύλα, υψώνοντας προειδοποιητική «κόκκινη σημαία» για τις πιθανές συνέπειες του καπνού στην υγεία.

Οι επιστήμονες βρήκαν ότι τα αόρατα σωματίδια που εισπνέονται στους πνεύμονες, μπορεί να προξενήσουν ποικίλες βλάβες στην υγεία. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τους ερευνητές, περισσότερες μελέτες έχουν γίνει για τη ρύπανση του αέρα από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής που καίνε άνθρακα και άλλες πηγές μόλυνσης, οι οποίες έχουν συσχετισθεί με εκδήλωση διαφόρων ασθενειών, όπως καρδιοπάθειες, άσθμα, βρογχίτιδες κ.α. Όμως, όπως υπογραμμίζουν, συγκριτικά λιγότερα στοιχεία υπάρχουν για τις συνέπειες του καπνού των ξύλων, που απελευθερώνουν σωματίδια στον αέρα ενός κλειστού χώρου, παρόλο που πολλά εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο συστηματικά καίνε ξύλα για να ζεσταθούν ή να μαγειρέψουν, με συνέπεια συστηματικά να εισπνέουν τέτοια σωματίδια.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα σωματίδια που αιωρούνταν σε δωμάτια ενός χωριού της Δανίας εξαιτίας της καψίματος ξύλων και συμπέραναν ότι είναι αρκετά μικρά για να εισχωρούν στα πιο βαθιά σημεία των πνευμόνων. Αυτά τα σωματίδια περιέχουν μεγαλύτερα επίπεδα πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων, οι οποίοι περιλαμβάνουν πιθανές καρκινογόνες ουσίες. Όταν έγιναν πειράματα σε καλλιέργειες κυττάρων στο εργαστήριο, τέτοιου είδους σωματίδια βρέθηκαν να προκαλούν μεγαλύτερες βλάβες στο γενετικό υλικό (DNA), περισσότερες φλεγμονές και μεγαλύτερη ενεργοποίηση γονιδίων που σχετίζονται με την πρόκληση ασθενειών.


news247.gr